De Verwerking – Deel 2

oktober 15, 2020


In het kader van de verwerking van alles wat Jayme’s diagnose met zich meebracht, deel ik de komende weken stukken die ik heb geschreven. Sommige stukken was ik zelf vergeten en kwam ik onlangs pas weer tegen. Andere stukken liggen al maanden te wachten op het juiste moment.

Vandaag deel ik met jullie de brieven die ik schreef aan de SMA, wat een oefening was uit het boek ‘Ik hoor je’ van Peggy Vroomen. Ik kreeg dit boek opgestuurd toen Jayme was opgenomen op de IC van het Sophia kinderziekenhuis en het was precies wat ik op dat moment nodig had. De tranen liepen over mijn wangen toen ik de titelpagina van het boek las: Je schreeuwt stil, huilt zacht, hoopt hard.

Het was pas toen we Jayme uit het ziekenhuis meenamen en met stichting Ambulancewens naar Epe gingen dat ik de tijd nam om eindelijk de brieven te schrijven aan de SMA. En het duurde nog vier maanden voordat ik er klaar voor was deze met jullie te delen. De eerste brief is geen nette brief, ik hoop dat jullie mijn woordkeuzes kunnen vergeven. De tweede brief is een afsluiting van mijn boosheid.

Brief aan jou – deel 1

SMA wat ben je een klootzak. Een moordenaar van kinderen. Een terrorist. Je maakt alles kapot. Alle hoop. Alle dromen. Het leven. Mijn kind. Je maakt mijn kind kapot. Ik zou willen dat ik je kon grijpen en uit hem kon trekken. Maar iets dat er niet is kun je niet pakken. Iets dat mist kun je niet verwijderen. Wie ben je dan? Ben je het resultaat van je acties. Een zwart gat in het DNA van Jayme. Je zuigt het witte levenslicht naar je toe. Je bent het tegenovergestelde van het wonder dat leven heet. Je bent de langzame dood. Dood. Jouw leegte vult mijn hart. Je neemt me alles af wat telt. Het enige wat telt. Je bent een klootzak.

Brief aan jou – deel 2

Jij zorgde ervoor dat het zonlicht zichtbaar was, zonder jouw duisternis had ik dat niet door gehad. De kracht van het leven werd voor het eerst duidelijk toen jij ons leven overnam. De kracht in mij was altijd verstopt geweest. Tot jij kwam. Ik ben een beter mens geworden. Een betere moeder. Ik geniet meer van het leven dan ooit tevoren. Zonder zwart geen wit. Zonder duisternis geen licht. Ik haat je. Ik hou van je. Jij nam mij alles af en gaf mij alles wat ik nodig had. Jij laat de kracht van het leven en de liefde zien. Door te vechten tegen jou zijn wij sterker dan ooit. Onverslaanbaar. We pakken je.

Jayme vierde zijn eerste verjaardag in het ziekenhuis,.
Tags:
,
Geen reactie's

Geef een reactie