05 aug En nu verder? – deel 11

Het is 17 juli en vandaag ben ik met papa en Jonna in de stad. We gaan naar wat winkels toe en drinken daarna wat op de Grote Markt. Daarna halen we het kastje op van opa en oma. Dat kastje willen we gebruiken om voor jou iets moois te maken. Een plekje voor jou in onze woonkamer.

Uiteindelijk is het allemaal veel te zwaar. Emotioneel en fysiek. Buiten is het bijna 30 graden en papa en ik tillen het zware kastje de bus in. Jouw bus. De bus die we voor jou kochten. Het kastje blijft daar de komende dagen maar staan, want we kunnen het nu nog niet kwijt in huis. Het is gewoon niet het moment. Het is allemaal een beetje te veel.

Deze week krijgen we voor het eerst weer gewoon bezoek. Het is fijn, maar ook heel gek. Want gewoon, dat zijn wij niet meer. We missen jou. We missen jou zo erg, lieve Jayme. Hoe kunnen we nou met mensen afspreken terwijl jij er niet bij bent? Het voelt allemaal zo gek. Ons hele leven is ineens zo anders. Zo leeg. We hebben helemaal geen behoefte aan gewoon. We willen jou terug.

De laatste week van juli gaat in. Het is warm, zo warm. Veel te warm voor jou. Samen met Jonna doen we dingen die we nooit eerder deden. We fietsen met onze nieuwe fietskar. We gaan picknicken. We proberen de nieuwe fietstrailer uit. We maken een prachtige kast voor jou. Met allemaal mooie spulletjes die ons aan jou doen denke. En we vullen jouw urntjes.

We hebben keramieken vogeltjes, handgemaakte keitjes en een prachtig urntje met een zon er op. We maken er een bijzondere ochtend van. Opa Jaap en oma Ellen zijn er, en tante Var en oma Angie. Er staat prachtige muziek op. Muziek die zomaar op ons pad kwam, maar zo Jayme is. Het voelt echt heel speciaal en ik ben blij dat we er echt een ceremonie van gemaakt hebben.

Nu staat ook de as klaar om mee te nemen op reis. Mee naar Portugal. Het land waar jij nooit geweest bent, maar dat voor mij en opa Frits heel bijzonder is. We nemen jou mee, samen met opa. We nemen je mee op de reis die we met jou nooit konden maken. Nu maken wij hem vóór jou. Papa, Jonna en ik. In jouw bus. Met jouw as. En jij die altijd bij ons bent.