05 aug En nu verder? – deel 11
Het is 17 juli en vandaag ben ik met papa en Jonna in de stad. We gaan naar wat winkels toe en drinken daarna wat op de Grote Markt. Daarna halen we het kastje op van opa en oma. Dat kastje willen we gebruiken om voor jou iets moois te maken. Een plekje voor jou in onze woonkamer.
Uiteindelijk is het allemaal veel te zwaar. Emotioneel en fysiek. Buiten is het bijna 30 graden en papa en ik tillen het zware kastje de bus in. Jouw bus. De bus die we voor jou kochten. Het kastje blijft daar de komende dagen maar staan, want we kunnen het nu nog niet kwijt in huis. Het is gewoon niet het moment. Het is allemaal een beetje te veel.
Deze week krijgen we voor het eerst weer gewoon bezoek. Het is fijn, maar ook heel gek. Want gewoon, dat zijn wij niet meer. We missen jou. We missen jou zo erg, lieve Jayme. Hoe kunnen we nou met mensen afspreken terwijl jij er niet bij bent? Het voelt allemaal zo gek. Ons hele leven is ineens zo anders. Zo leeg. We hebben helemaal geen behoefte aan gewoon. We willen jou terug.
De laatste week van juli gaat in. Het is warm, zo warm. Veel te warm voor jou. Samen met Jonna doen we dingen die we nooit eerder deden. We fietsen met onze nieuwe fietskar. We gaan picknicken. We proberen de nieuwe fietstrailer uit. We maken een prachtige kast voor jou. Met allemaal mooie spulletjes die ons aan jou doen denke. En we vullen jouw urntjes.
We hebben keramieken vogeltjes, handgemaakte keitjes en een prachtig urntje met een zon er op. We maken er een bijzondere ochtend van. Opa Jaap en oma Ellen zijn er, en tante Var en oma Angie. Er staat prachtige muziek op. Muziek die zomaar op ons pad kwam, maar zo Jayme is. Het voelt echt heel speciaal en ik ben blij dat we er echt een ceremonie van gemaakt hebben.
Nu staat ook de as klaar om mee te nemen op reis. Mee naar Portugal. Het land waar jij nooit geweest bent, maar dat voor mij en opa Frits heel bijzonder is. We nemen jou mee, samen met opa. We nemen je mee op de reis die we met jou nooit konden maken. Nu maken wij hem vΓ³Γ³r jou. Papa, Jonna en ik. In jouw bus. Met jouw as. En jij die altijd bij ons bent.
Martine
Geplaatst op 21:15h, 05 augustusJullie leven zal een reis blijven. Soms stoppend in een dorp waar je helemaal niet wil stoppen, maar vaak verblijvend op plekken waar het fijn, licht, liefdevol en gezellig is. Het bijzondere: Jayme is altijd bij jullie. In ieder dorp en op iedere plek. Nooit meer zonder. Jullie prachtige wonder β€οΈπ¦’
Ilona
Geplaatst op 21:24h, 05 augustusπ
Yvonne
Geplaatst op 21:29h, 05 augustusππ’
Sonja
Geplaatst op 22:28h, 05 augustusWat zal Jayme trots zijn wat jullie nog allemaal doen voor hem. En wat ziet het er prachtig uit de foto de urentjes de bloemen, dit plekje straalt zoveel rust uit. Als jullie het even niet ziet zitten , ga daar dan bij Jayme zitten dat zal heel fijn voelen .
Tante Elselien
Geplaatst op 23:33h, 05 augustusPrachtig β€οΈβ€οΈβ€οΈ
Karin
Geplaatst op 01:53h, 06 augustusππ’
Arinka
Geplaatst op 05:38h, 06 augustusπ
Fokaline
Geplaatst op 06:02h, 06 augustusJayme zal voor altijd met jullie mee reizen aar jullie ook heen gaan of zijn. Hij zit zo diep in jullie. πππ
Anja Mik
Geplaatst op 06:08h, 06 augustusPrachtig π₯°
Oma Beppie
Geplaatst op 07:02h, 06 augustusHet blijven reacties naar jullie toe. Maar ik denk dat iedereen hoopt jullie daar toch een klein beetje mee te steunen. Het verlies kan niemand van ons weg halen. Maar de Liefde die jullie aan Jayme gaven was zo groot. Dat knulletje zal ALTIJD In jullie Hart zijn waar je ook gaat.
En de Kast met dierbare herinneringen zal jullie nog meer het idee geven dat hij dichtbij is.ππSterkteπ€