De reis – deel 6

Het is 15 augustus en we zijn in een hotel in Frankrijk. Deze ochtend doe ik voor het eerst sinds maanden weer een meditatie met de meditation moments app. Ik word er een beetje verdrietig van omdat ik meteen moet denken aan onze tijd in Budapest. Daar waar jij je behandeling kreeg en we maandenlang elke dag binnen zaten. Daar schreef ik het boek over jou. En daar begon ik voor het eerst met de meditaties. Ik mis je zo, lieve Jayme. Ik mis je zo. Kon ik maar terug naar toen.

Na de mislukte meditatie doe ik een poging tot de zonnegroet. Ik moet een beetje lachen. Het plafond van deze hotelkamer is zo laag, dat ik elke keer met mijn vingers het plafond raak. Zelfs onze tent in Portugal was hoger. Zo zie je maar. We hadden het best goed in onze tent. Met papa en Jonna en het speciale hoekje dat we voor jou gemaakt hadden. Ik heb eerlijk gezegd al een beetje heimwee naar toen.

Het is zo gek allemaal. Aan de ene kant wil ik niets liever dan naar huis toe. En aan de andere kant wil ik voor altijd door blijven rijden. Of terug naar de camping en daar dan voor altijd blijven. Gewoon helemaal niets. Het simpele leven. Niets moeten en alles kunnen en gewoon nergens over nadenken.  Ik weet dat het allemaal nergens op slaat. Ik weet dat we naar huis toe moeten. Maar eerst gaan we nog naar Heidelberg toe.

Ergens halverwege de tocht stoppen we om met Jonna te wandelen. Het is een kleine wandeling van nog geen twee kilometer die begint en eindigt bij een speeltuin. Toegankelijk met een buggy, dus jij had ook mee gekund. Stiekem vind ik dat wel een prettig idee.

We wandelen in het bos en steken een klein riviertje over. Papa en ik gaan om de beurt over een touwbaan, gewoon omdat het kan en omdat het heel erg leuk is om te doen. Als we allebei aan de overkant zijn, zien we ineens een blauw-oranje flits in onze ooghoek. Een ijsvogel! Er vloog een ijsvogel voorbij! We kunnen het eigenlijk niet geloven, maar het is waar.

Een paar uur later komen we aan in Heidelberg. We kunnen nog niet inchecken dus we gaan meteen de oude stad in. We zien prachtige gebouwen en leuke winkeltjes. Het is echt een stad om nog eens terug te keren. Een stad om te bezoeken en te ontdekken. Al die tijd nemen we jouw tasje met jouw as mee. Hij hangt aan de kinderwagen terwijl we door de straatjes slenteren.

Die avond slapen we voor de laatste keer in een hotel. Morgen gaan we via Zuid Limburg terug naar huis. Het is klaar. Het is goed geweest. De reis is afgelopen. Het vluchten heeft een einde bereikt. We gaan naar huis. Een huis zonder jou, maar met jou. In ons hoofd, in ons hart. Om ons heen en in onze tas. Jij bent altijd bij ons, liefste Jayme.

Tags:
10 Reactie's
  • Tante Elselien
    Geplaatst op 16:02h, 23 augustus

    Zo mooi. Jayme die overal zn tekens geeft. Prachtig Ar 😘

  • Arinka
    Geplaatst op 16:36h, 23 augustus

    πŸ’™

  • Ingrid van Kessel
    Geplaatst op 17:40h, 23 augustus

    ❀️

  • Oma Beppie
    Geplaatst op 17:50h, 23 augustus

    Heel veel sterkte bij jullie thuiskomst. Geef je verdriet de Tijd die je nodig hebt. Het zal met UPS en Downs gaan. Maar dat geeft niet zo kom je vanzelf bij een periode met meerdere Up’s . Daar groeien jullie langzaam naar toe. Met altijd Jayme in jullie gedachten en soms via een vingerwijzing. β€οΈπŸ™πŸ»πŸ™πŸ»β€οΈπŸ€žπŸ€ž

  • Joyce Koort-Liska
    Geplaatst op 18:58h, 23 augustus

    ❀️

  • Heinze en Tineke
    Geplaatst op 00:27h, 24 augustus

    β™₯️❀️β™₯️

  • Petra
    Geplaatst op 05:49h, 24 augustus

    Een ijsvogel…dit kan geen toeval meer zijn.
    Jayme….altijd en overal πŸ’™

  • Erica Smits
    Geplaatst op 08:21h, 24 augustus

    Mooi en verdrietig tegelijk! ❀

  • Fokaline
    Geplaatst op 09:02h, 24 augustus

    Mooie en emotionele reis voor jullie geweest maar goed dat jullie dit gedaan hebben. Nu inmiddels weer thuis. Hoop dat jullie het toch een beetje fijn hebben thuis waar jullie lieve Jayme altijd aanwezig zal zijn. Al is hij er fysiek niet maar wel in elke vezel van jullie.

  • Martine
    Geplaatst op 14:16h, 24 augustus

    Wauw, het zien van een ijsvogel is Γ©cht heel bijzonder! Die Jayme, altijd vol verrassingen voor jullie. Dat zal ook zo blijven, reken maar. Jayme het zonnetje, met zijn mooie glimlach, ondeugende brein, wijze ogen.

Geef een reactie