15 jul En nu verder? – deel 1

Ik leg je op jouw plekje op de bank. Op je schapenvachtje. Op de wig die we voor je hebben laten maken. Je ligt met je knuffeltje tussen je armen in. Je bent zo rustig. Zo vredig. Net een engeltje.

We hebben een doos gekregen met allemaal dingen. Om herinneringen vast te leggen. Ik kijk er naar en voel het niet. Dit is niet jij. Dit is niet wij. Weg met die doos. We maken nog vingerafdrukken, maar ook dat voelt niet jij.

Tante Var en Tante Tess, ome Joshua en ome Victor komen bij je kijken. Ook de verpleegkundigen van de Kinderthuiszorg zijn er bij. Jouw vrouwen. Wat een steun voor ons. Zoals ze ook zo’n steun voor jou waren.

Ik was je met jouw doekjes, zoals we dat elke ochtend samen deden. We zoeken kleertjes uit die we je zo aan gaan doen. Je favoriete berenbroek en je cappuccinotrui. En natuurlijk je wolzijde T-shirt en je super stoere boxershort.

Met de verpleegkundige knippen we je PEG sonde kort. Dit wordt nog even een dingetje, maar uiteindelijk gaat het allemaal goed. Ik geef je een schone luier en ik kleed je aan. Je ziet er prachtig uit. Mijn allerliefste Jayme.

Voor de allerlaatste keer kam ik je haren. Ze zijn zo ontzettend lang. En zo ontzettend zacht. We maken nog één keer foto’s en dan gaat je haar in een staart. Voor het allereerst in jouw leven gaan we je haar knippen.

Papa en ik knippen samen je grote staart er af. Er is nog zo veel haar over! We knippen nog allemaal losse haarlokjes af en dan is het klaar. Het is zo gek je nu zo te zien. Met van die korte plukken overal.

Samen met ome Joshua doe ik je trui aan en daarna ook je schapenwollen bodywarmer. Dan doen we je olifantenmuts op. Je ziet er zo stoer uit. Een echte viking. Een echte strijder. Je hebt zo hard gevochten.

Als allerlaatste krijg je nog je olifantensloffen aan. En dan doen we je koala slab om. Je ziet er prachtig uit. Mijn lieve, lieve Jayme. Mijn engeltje. Mijn zonnestraaltje. Wat mis ik je nu al. Ik mis je zo.

We nemen Jonna mee om afscheid te kunnen nemen van jou. Jonna is heel erg geschrokken en onder de indruk. Maar hij wil wel even je handje vasthouden. En daarna aait hij je ook nog even over je buik.

Iedereen komt je gedag zeggen. Ze gaan je allemaal zo missen. We missen je nu al zo.

Ik til je met schapenvachtje en al op. Dan loop ik voor de allerlaatste keer met jou ons huis uit. Dag lieve Jayme. Dag allerliefste.