21 jul En nu verder? – deel 5

Het is al aan in de avond als iedereen weg is. Ik vind het gek om vanavond naar huis te gaan. Dit is de laatste avond dat we hier zijn. De laatste keer dat ik wegga en jou achterlaat. Morgenochtend nemen we je namelijk mee. Dan nemen we echt afscheid van je. We zijn dan een week verder.

Hoe kan het dat we al een week zonder jou zijn? Hoe moet het nu verder na morgen? Wat moeten we zonder jou? Zonder jouw engelen gezichtje om nog één keer te strelen. Nog één keer te kussen. Nog één keer je hand vast te houden. Hoe moet dat nou straks?

Het is 23 juni 2022. De dag van jouw afscheid. Ik maak deze dag in een roes door. Ik trek de kleren aan die ik aan moet hebben en zorg dat ik al mijn spullen bij me heb. Jouw spullen. Jouw kralenketting die ik stevig vasthoud. Net zoals jij die altijd vasthield in het ziekenhuis. Dat wat jouw kracht gaf om vol te houden, geeft mij nu de kracht om dit te doen. Om deze dag te doen.

Papa en ik rijden in de rode auto. Onze auto. De auto die jou door Budapest reed. En naar alle afspraken die we daarna hadden. We rijden voor de laatste keer de weg naar Delft toe. Nog één keer de muziek aan. Nog één keer keihard huilen. De allerlaatste keer. We willen niet, maar we voelen het allebei. We zijn er klaar voor. Samen kunnen we dit. Papa en ik zijn vandaag zo sterk als jij al die tijd was. Zo sterk als een leeuw.

In het rouwcentrum neemt iedereen nog een keer afscheid van jou. Er worden nog foto’s en filmopnames gemaakt. Alle bloemstukken worden in de rolstoelbus gezet om mee te nemen naar Dordrecht. Naar de Biesboschzaal waar wij jouw laatste afscheid gaan doen. Het is gek om je kamer ineens zo leeg te zien. Al die prachtige bloemen, foto’s en ballonnen zijn nu weg.

Het is nu echt tijd. We gaan jouw mandje nu voor altijd sluiten. Nu echt. Daarna tillen papa, opa Jaap, ome Josh en ome Dave je op. Samen lopen we naar buiten. Voorzichtig zetten we jouw witte mandje in onze rode auto. Jouw laatste rit. Samen met papa en mij. Zoals we ooit deze reis met zijn drieën begonnen, zo sluiten we hem nu ook met zijn drieën af. Ik had het niet anders gewild.

Tijdens de rit naar huis praten papa en ik met elkaar. En ook met jou. We vertellen je waar we rijden en wat we zien. We vertellen je alles. Net zoals we altijd deden. Lieve, lieve Jayme.