Het Verhaal – deel 3

Ik word na mijn keizersnede onder narcose gebracht, omdat ik me te misselijk voel en de operatie niet goed afgesloten kan worden. Op dat moment is er een heel artsenteam bezig met baby Gaja, maar daar krijg ik niets van mee. Ik ben op dat moment namelijk op de mooiste plek die je je maar kan inbeelden.

In een wereld waar alleen maar licht en liefde is, zie ik Jayme weer. Ik begrijp ineens alles en weet dat de dingen die wij meemaken op aarde er zijn zodat wij ervaringen opdoen. Anders kan ik het niet uitleggen. Het is eigenlijk ook niet in woorden uit te leggen. Jayme vertelt mij dat alles goed is. Alles loopt precies zoals het moet lopen. Hij is bij baby Gaja. Alles komt helemaal goed.

Het moment dat ik terug in mijn lichaam kom en langzaamaan weer bij kennis kom, kan ik alleen maar beschrijven als bizar. Ik weet dat Jeffrey bij me is en dat ik zijn aandacht moet vragen. Het enige dat ik op dat moment kan bedenken is om zo vaak mogelijk Jayme’s naam achter elkaar te zeggen. En dat doe ik dan ook. Daarna vertel ik dat het allemaal goed is. Alles komt helemaal goed. Jayme is bij Gaja.

Op de recovery ben ik het besef van tijd helemaal kwijt. Ik zie de wijzers van de klok voorbij schieten, terwijl er van alles om ons heen gebeurt. Ik hoor daar pas wat Jeffrey allemaal heeft gezien op de OK. Baby Gaja is twee keer gereanimeerd en niet stabiel. Ik zie een foto van ons lieve kindje en ben meteen helemaal verliefd. Wat is hij mooi. Zo ontzettend mooi.

Jeffrey vertelt hoe heftig het was. En dat hij in de korte tijd op de OK alles voorbij heeft zien komen wat we in de jaren met Jayme ook hebben gehoord. Alleen gelukkig nooit mee hebben hoeven maken. Hij vertelt me over de botboor en het intuberen, over de kinderarts die zich heel erg zorgen maakt en niet weet of het goed komt. Hij vertelt me alles en ik kan het niet geloven. Het komt goed. Dat is wat Jayme me heeft gezegd.

Voor we het weten is het al één uur geweest. De recovery wordt klaargemaakt om baby Gaja bij ons te brengen, voordat hij doorgaat naar het LUMC. Ze zijn meer dan tweeëneenhalf uur met hem bezig geweest en nu pas is hij stabiel genoeg voor het transport. Ik besef me heel goed dat het niet goed gaat, maar tegelijkertijd dringt het ook niet tot me door. Het is zo dubbel.

De speciale brancard wordt naast mijn bed gereden. In de couveuse ligt een klein hoopje mens helemaal stil. Mijn lieve baby Gaja. Wat is hij mooi. En wat is hij stil. Ik begrijp heel goed dat dit moment heel kostbaar is en we niet weten wat er nog meer gaat gebeuren. Ik wil hem graag nog even aanraken voordat het team uit Leiden hem meeneemt. Gewoon voor het geval dat…

En dan rijden ze weg met mijn liefste baby, die ik sinds zijn geboorte nog geen moment heb kunnen vasthouden. Ik heb zijn oogjes nog niet gezien. Zijn stem nog niet gehoord. Ik weet niet hoe hij ruikt en ik weet niet hoe het voelt om hem op mijn borst te hebben. Het enige dat ik weet is dat het goed komt. Jayme is bij hem. Alles komt goed.

Tags:
, ,
20 Reactie's
  • Ingrid van Kessel
    Geplaatst op 11:53h, 27 juni

    Ik heb geen woorden…..t is klote tis gek….ook dat Jayme je al zegt dat zijn baby broertje bij hem is. Tis verdrietig

  • Froukje
    Geplaatst op 11:55h, 27 juni

    Kippenvel van hoe je alles beschrijft. Er is zoveel wat wij met onze aardse ogen niet kunnen zien. En oh wat een enorme rollercoaster waar jullie (weer) in zijn beland. Alle kracht en liefde voor jullie

  • Susan
    Geplaatst op 11:57h, 27 juni

    Woow .. kippenvel .. ik vind het allemaal zo hartverscheurend.
    wat erg wat er toch met jullie gebeurd is ..en wat Jeffrey allemaal heeft moeten zien..
    maar wat een prachtig teken heb je gekregen van Jayme.. hij zal altijd over zijn broertje Gaja waken. Maar wat een pijn moeten jullie doorstaan.

  • Manon
    Geplaatst op 12:09h, 27 juni

    Ik zit hier op de bank, gekleed in mijn kraamzorgpak. En het enige wat ik kan doen is huilen. Waarom jullie. Maar wat intens en verschrikkelijk en toch ook mooi dat je Jayme hebt gezien… maar dat alle tekens er waren dat dit…. Oh lieverd, was dit je maar bespaard gebleven. Ik vind dit zo erg voor je!

  • Evelien
    Geplaatst op 12:10h, 27 juni

    Ik heb overal kippenvel…zo bijzonder Arwen dat je weer bij Jayme was.. wat een rust zal dat je hebben gegeven en hoe prachtig maar ook hoe verdrietig de inzichten die je kreeg..😇💙 hoe onwerkelijk moet het zijn zo wakker te worden zonder baby en met zoveel verdrietigs dat jullie nu weer overkomt…alle liefs voor jullie❤️

  • Wendy
    Geplaatst op 12:13h, 27 juni

    onwerkelijk… zo veel liefde voor jullie…

  • Neels
    Geplaatst op 12:16h, 27 juni

    Tranen in me ogen bij het lezen van je verhaal.

  • Erica Smits
    Geplaatst op 12:25h, 27 juni

    Niet te bevatten……

  • Dar Blythe
    Geplaatst op 13:13h, 27 juni

    Ah wat raakt dit me diep. Kan dit niet zonder tranen in mijn ogen leven, zonder brok in mijn keel. Wat een bedrukkend gevoel..

  • claudia
    Geplaatst op 13:17h, 27 juni

    Geen woorden voor…..zo dubbel allemaal… veel.liefs

  • Karin
    Geplaatst op 13:45h, 27 juni

    Als ik kon draaide ik de tijd terug voor jullie zodat het goed kon gaan. 💙🙏😢

  • Karin Huitema
    Geplaatst op 13:48h, 27 juni

    Dat je daar even mocht zijn daar waar jayme is en waar Gaja nu ook is dat is dan ook de enige geruststelling die je hebt mogen ontvangen.Daar waar alleen maar liefde is en waar alles verbonden is.Jeffrey,jij en jonna hier zijn zo intens verbonden met de wereld die de meeste mensen niet te zien krijgen. Ik was daar ook na een bevalling die ik ter nauwernood heb overleefd.Ik wilde daar blijven zo mooi zo sereen zo intens die liefde en rust.Maar ik kwam ook terug en mijn zoon die inmiddels 27 is mocht bij mij op aarde blijven.Ik heb zo met jullie te doen lieverds.Maar hou vast aan Jayme s woorden.Alles komt goed,alles komt helemaal goed,baby Gaja is bij mij❤️

  • Bianca
    Geplaatst op 14:08h, 27 juni

    Ongelofelijk verdrietig dat jullie dit mee moesten maken. Ik heb er geen woorden voor, ben er al dagen stil van. Hier kan toch geen reden voor zijn. De broertjes zijn samen, maar jullie moeten ze missen 🥺

  • Rolinka Neerken
    Geplaatst op 14:28h, 27 juni

    Wat een intens verhaal en wat een intense belevenis
    Prachtig dat je dit wil delen.

    Maar zo verdrietig, hoeveel verdriet kan een mens hebben.

    Ik wens jullie heel veel liefde

  • Sandra Lunenburg
    Geplaatst op 14:34h, 27 juni

    😢

  • Marianne de graaf
    Geplaatst op 14:41h, 27 juni

    Wat een verdriet, zo niet eerlijk dit. 😥

  • Marleen
    Geplaatst op 15:35h, 27 juni

    Ik weet niet wat Ik zeggen moet….💙

  • Sandra Mekkering Kruizinga
    Geplaatst op 18:02h, 27 juni

    Hartverscheurend 💔 hoe vreselijk oneerlijk kan het leven zijn. Dit is niet te bevatten..

  • Cindy Pouw
    Geplaatst op 06:05h, 28 juni

    ❤️

  • Tante Elselien
    Geplaatst op 11:08h, 28 juni

    Alles komt goed. Goh wat bijzonder. Alsof het zo moet zijn ….

Geef een reactie