Hoe kan dat nou? – deel 3

Het is 24 mei en vandaag ben jij jarig! We maken boven al de eerste cadeautjes open en daarna nemen we je mee naar beneden. Op de trap krijg je een beetje last van slijm. ‘Kap op’ zeg je, en dat doen we dan ook. Ik vind het zo knap dat je dit zelf kunt aangeven!

We maken nog meer cadeautjes open en daarna gaan papa en oma naar werk toe. Wij blijven met Jessica en Jonna thuis. Even later komen opa en oma ook langs en krijg je nog meer cadeautjes! Wat een feest! Als de fysiotherapeut komt wil je perse op de mat. En dat doen we gewoon mét kap op.

De volgende dag gaan we met papa naar het tuincentrum om vissen te kopen voor je aquarium. Daar besluit je ineens dat je toch liever een rode bus wilt hebben. Je wilt geen vissen en wij mogen die ook echt niet uitkiezen voor je. In de auto terug naar huis moet ik er een beetje om lachen. Jij bent helemaal blij met je rode bus.

Het is 26 mei en vandaag krijgen we yogales. Je vindt het helemaal geweldig en geniet enorm van alles wat we doen. Rechtop wil je vandaag niet, maar je wilt wel op de wobbel. Wat lig je er ontspannen bij! Het is echt genieten. Voor jou, maar ook voor ons. Deze momenten zijn goud waard. Je sluit de les af met heerlijk kriebelen met veertjes. Het is zo’n fijne ochtend.

De volgende ochtend verkondig je dat je naar de dierentuin wilt. Ik vind het een geweldig plan, maar we hebben vandaag zo veel te doen. Ik besluit dus om kaartjes te reserveren voor morgenochtend. Wat kijk ik er naar uit om jou en Jonna weer mee te nemen naar de dierentuin!

Het is zaterdagochtend en we gaan straks richting Blijdorp. Je hebt het wel een beetje moeilijk deze ochtend. We doen beneden nog een keer de hoestmachine en toch ook even de kap op. Even bijkomen. Jij bent meteen je vrolijke zelf en zegt dat je naar dierenpark Amersfoort gaat. Papa en ik kijken elkaar aan, maar we vinden het allebei geen goed idee. Straks, als we de bus hebben. Dan gaan we wat verder van huis.

We rijden weg in onze auto. Het hobbelt aardig in ons kleine straatje. Als we de bocht om gaan, krijg je ineens last van slijm. We moeten weer de hoestmachine doen. ‘Terug naar huis!’ zeg ik tegen papa. We zetten de auto voor de deur en ik til je naar binnen. Vandaag even geen dierentuin. Wij blijven lekker thuis. In mijn hoofd baal ik wel een beetje. Waren we maar gewoon gisteren gegaan.

Het is zondag 29 mei. Vandaag sluiten we de feestweek af met een pannenkoekenkar in de straat. Ik durfde vanmorgen niet te zeggen dat je ook echt naar buiten zou gaan, maar je wilde zelf! Een uur lang neem jij van iedereen cadeautjes in ontvangst. ‘Nog een cadeautje!’ roep je. En ‘Openmaken!’. Ik vind het helemaal geweldig en ik ben zo blij dat we zo hebben uitgepakt!

We hebben deze week echt jouw leven gevierd. Wat zijn we blij en dankbaar met elke dag die we samen zijn.

Tags:
6 Reactie's
  • Anouk Hilken
    Geplaatst op 20:27h, 01 juli

    Alle blogs steeds meteen in 1 ruk gelezen en ik wil wel en niet verder lezen. Niet, omdat de uitkomst bekend is en wel omdat dit zo compleet onverwachts is en niet te bevatten.
    Ik wens jullie alle liefde en kracht om met dit gemis om te gaan, te verwerken voor zover dat kan. Liefs Anouk

  • Yvette Daniels
    Geplaatst op 06:55h, 02 juli

    Wat mooi om te lezen, zoveel liefde. Onvoorstelbaar, wat een gemis

  • Oma Beppie
    Geplaatst op 12:48h, 02 juli

    En wat fijn dat jullie op deze ( helaas) Herinneringen moeten teren, maar je hebt ze wel. Dus je kunt ze altijd opnieuw beleven. En ook Jonna zijn grote broer laten zien, doormiddel van deze opgeslagen herinneringen.
    Veel sterkte bij het verwerken van dat immense verdriet. Groetjes

  • Ingrid van Kessel
    Geplaatst op 16:29h, 02 juli

    Met kippenvel en n traan en n lach lees ik verder. Soms wil ik eigenlijk niet verder lezen t zo laten jullie en Jayme😰

  • Arinka
    Geplaatst op 06:13h, 03 juli

    💙

  • Tante Elselien
    Geplaatst op 22:13h, 03 juli

    Lieve Arwen, lees nu pas de Hoe kan dat nou’s. Puur omdat ik nu pas door had dat onder de prachtige foto’s van lieve Jayme een heel verhaaltje zit. Ben er stil van. Zo prachtig hoe je schrijft. Ben er stil van, wat n prachtig kindje. Ben er stil van want hoe kan dat nou. Jayme Avery, prachtiger kan zijn naam niet zijn. Jeetje Ar ben er echt stil van wat n verhaaltjes xxxx

Geef een reactie