03 jul Hoe kan dat nou? – deel 5

Het is 6 juni en het is vandaag tweede pinksterdag. Er komt vandaag niemand voor jou langs en papa is ook thuis. We hebben echt een dag extra weekend! We gaan buiten wandelen en gaan op zoek naar een supermarkt die open is. Uiteindelijk belanden we bij een Poolse supermarkt waar we allemaal lekkere broodjes halen. Na je middagslaapje zetten we gezellige muziek op en maken we er echt een feestje van!

De volgende dag heb je niet zo’n fijne start. We moeten weer vaak de hoestmachine doen. We besluiten dat we de kap op doen om je een beetje te laten bijkomen. Als de fysiotherapeut even later binnenkomt, roep je meteen ‘mat’! En dus zorgen we ervoor dat je met de kap op op de mat kunt  oefenen. Het gaat eigenlijk best goed! Je speelt gezellig samen met Jonna met de muziekinstrumenten terwijl je benen worden gerekt en gestrekt.

Na de fysiotherapie gaat het eigenlijk weer hartstikke goed met je. Ik begrijp er niet zo veel van. Het ene moment heb je echt de hoestmachine en de kap nodig en het andere moment lijkt het alsof er helemaal niets aan de hand is. Ik ben natuurlijk allang blij, maar verwarrend is het wel. Als we hebben gewandeld ga jij een middagdutje doen. Ik ga ondertussen met Jonna een stukje fietsen. Het is voor het eerst sinds maanden dat ik weg van huis ga als jij alleen met Jessica bent. Weer een mijlpaal bereikt!

‘s Avonds lig ik naast je in bed en geniet enorm van alles wat je te vertellen hebt. Je kunt ineens zo goed praten! Je vertelt over walvissen en zingt allemaal liedjes. Vooral de wielen van de bus komen de hele tijd voorbij. Maar je zegt ook hele bijzondere dingen. ‘Alles is goed. Ik ga nergens heen.’ En je zegt voor het eerst ‘Ik hou van jou.’ tegen me! Ik ben zo dankbaar voor deze momenten. Zo ongelooflijk dankbaar. En ik hou zo veel van jou lieve Jayme!

Het is 9 juni en vandaag hebben we dan eindelijk de rolstoelbus. Jeffrey komt de straat binnenrijden als jij boven op bed ligt. Wat is de bus mooi! Ik kan niet wachten om samen met je naar de bus te gaan kijken. Misschien wil je er zelfs wel even in. Ook met de buggy kunnen we de lift gebruiken en zelfs met de bus gaan rijden. Maar laten we maar beginnen met kijken naar de bus, dat is al een goede eerste stap.

Je voelt je nog steeds niet echt lekker, of eigenlijk alweer niet. Het is gek, want er is niet echt iets aan de hand. Je saturatie is prima en je hebt geen koorts. We moeten alleen wat vaker de hoestmachine doen. Daar moet je zo van bijkomen dat we wel een paar keer het zuurstof even hebben aangezet, maar eigenlijk was dat maar voor een heel kort moment. Jij ligt lekker met de kap op en kijkt filmpjes op je tablet. Ondertussen zing je gezellig liedjes.

Ik merk aan mezelf dat ik er een beetje doorheen zit. Ik wil zo graag weer leuke dingen met je doen. Het lijkt wel of iedereen in huis om de beurt niet lekker is en we alleen maar aan het wachten zijn totdat we weer kunnen gaan leven. Ik wil graag met je naar de dierentuin lieve Jayme. En nieuwe vissen kopen voor in je aquarium. En de hertjes eten geven bij de kinderboerderij. Dat lijkt me nu al gewoon ontzettend fijn. Word maar snel beter allerliefste.