04 jul Hoe kan dat nou? – deel 6

Het is zaterdag 11 juni en vandaag zijn opa en oma op bezoek. Jij voelt je niet zo lekker en je bent beneden zonder kap. Ik heb toch liever dat je boven gaat liggen. We doen de saturatiemeter om en je hebt een beetje een lage saturatie. Ergens onderin de 90. Hoewel we nog niet je ondergrens hebben bereikt, zoeken we die liever niet op. We zetten het zuurstof aan om je een beetje te helpen.

In de nacht gaat het ineens niet zo goed. Je hebt het moeilijk en vraagt meerdere keren om de hoestmachine. Ik vind het lastig, want je moet er zo van bijkomen. En er komt eigenlijk helemaal geen slijm los. Het is wel mega knap dat je zelf zo goed kan aangeven wat we moeten doen om je te helpen. Je zegt ‘Omdraaien, graag.’ en ik smelt! Wat ben je toch een knapperd.

Heel eerlijk gezegd maak ik me deze nacht voor het eerst echt zorgen. Wat gaat er gebeuren? Gaan we morgen weer de goede kant op of moeten we het ziekenhuis bellen? En wat dan? Zuurstof omhoog. Extra beademing. Een zooi preventieve antibiotica. De laatste keer ziek thuis deed je het eigenlijk beter dan de laatste keer ziek in het ziekenhuis. We weten soms niet zo goed waar we je écht mee helpen.

De volgende dag besluiten we ‘ziekenhuisprotocol’ te doen. Dit betekent vooral dat we echt elke drie uur preventief vernevelen en hoesten, dat je in je bed blijft liggen en dat we je voeding op continue zetten. Zo krijgt je lichaam de beste ondersteuning die het nodig heeft. Eigenlijk gaat het best oké met je. We hebben zelfs het zuurstof weer uit kunnen zetten. Je blijft ons verbazen lieve Jayme!

Vandaag komen opa en oma weer op bezoek en ze hebben oma oma meegenomen. Die komt gezellig bij jou boven zitten en leest het ene na het andere boekje voor. Jij zegt steeds ‘Volgende bladzijde.’ en daar moet oma oma zo om lachen! Wat kun je ineens goed praten! En wat gaat het vandaag goed met je! We zijn allemaal zo dankbaar en blij. Ik krijg weer een beetje het vertrouwen terug dat we ook deze hobbel goed zullen doorstaan.

Het is maandag 13 juni en papa blijft vandaag thuis. Het gaat niet perse slechter met je, maar ook niet heel veel beter. Je ligt lekker in je bedje boven en daar houden we je vandaag ook. Ik heb het idee dat we weer tien dagen ziek zijn voor de boeg hebben. En die begonnen dan afgelopen zaterdag, dus we hebben zeker nog een week te gaan. Zolang je saturatie goed blijft en je geen koorts hebt, durf ik het thuis nog aan. Verbaas ons maar lieve Jayme. Je bent een kanjer!