03 jul Twee weken
Twee weken al voorbij. Dat ik in de ochtend wakker werd. Weten dat er iets niet goed was. Maar niet precies hoe slecht. Want dat was het niet. We belden en we gingen en we waren super snel. Alles was goed. Alles kwam goed. Ik was vol vertrouwen op een goede afloop. Want hoe kun je iets anders denken?
Twee weken pas voorbij. Dat ik mijn liefste baby Gaja nog in mijn buik had. Veilig bij me droeg. Totdat het toch niet veilig genoeg bleek. En we kozen voor zekerheid. Vol vertrouwen ging ik ook dit proces aan. Want alles ging in goed overleg. Alles was goed. Alles zou goed komen. Hoe kon het ook anders?
Hoe kon ik toen weten wat er in die vijf minuten zonder monitor zou gebeuren? Hoe konden we weten dat baby Gaja met zo’n slechte start ter wereld zou komen? Dat hij meteen twee keer gereanimeerd moest worden. Een heleboel nieuw bloed kreeg. En nog veel meer medicatie om hem stabiel te krijgen. Hoe konden we dat allemaal weten?
Hoe kon ik weten dat we twaalf uur later al afscheid van hem hadden genomen? Dat we zijn eerste kleding aandeden terwijl hij niet meer bij ons was? Dat Jonna grote broer was geworden en meteen zijn kleine broertje naar het licht had moeten laten gaan. Dat we zelfs dit meest verschrikkelijke scenario vol vertrouwen in gingen. Hoe kon ik dat weten?
Twee weken al voorbij. Twee weken pas voorbij. In deze twee weken heb ik alles herbeleefd. Alles opnieuw in gedachten voorbij laten gaan. Gevoeld hoe het voelde. Vragen gesteld. Geaccepteerd dat er misschien noot antwoord zal komen. Ik heb losgelaten en vastgepakt. Ik heb hoop en wanhoop gevoeld. Verdriet en geluk. En vertrouwen. Zo veel vertrouwen.
Want alles komt goed. Alles komt helemaal goed. Ook al voelt het nu misschien niet zo. Het is pas twee weken geleden. Het hoeft ook nog niet. Het is nu goed zoals het nu is.
Sandra Lunenburg
Posted at 08:25h, 03 juliKnuffel💔
Bianca
Posted at 08:27h, 03 juli🩵
Arinka
Posted at 08:28h, 03 juli💙
Mariëlle de Mol
Posted at 08:31h, 03 juliLieve mensen, echt heel veel kracht toegewenst uit Ermelo, we weten wat voor verdriet het is.
Hou vol!! Ook jullie kunnen dit dragen al zullen er vragen blijven en tranen blijven stromen.
Karin
Posted at 08:37h, 03 juli💙
Merel Damhuis
Posted at 08:44h, 03 juliEn zo is het. Op een of andere wijze komt het goed. Mooie gedachte 💙
Susan
Posted at 08:48h, 03 juli🩵💫
Saskia
Posted at 08:51h, 03 juliDikke knuffel 🤍
Josy
Posted at 09:20h, 03 juli💫💙✨️
Ankie Zonnenberg
Posted at 09:24h, 03 juliDikke knuffel 💙💔
Wil
Posted at 09:28h, 03 juliLieve mensen, het is pas 2 weken geleden, voor rouwen staat geen tijd. Bij mij is het in augustus 40 jaar geleden dat mijn zoontje na 6 uur is overleden. Het heeft jaren geduurd om het een plaatsje te kunnen geven ✨️💖. Arwen vergeet daar ook niet bij dat je 6 weken kraamvrouw bent, en herstellende van een keizersnede. Zorg goed voor jezelf, véél sterkte ✨️✨️💖💖💙
Leonie van der Meer
Posted at 09:39h, 03 juliHet komt goed 💛💫🌞 Liefs en knuffels voor jullie.
Astrid Schippers
Posted at 10:05h, 03 juliWat een verdriet en wat moeten jullie je verslagen voelen 😪.
Ik wens jullie alle drie heel veel kracht en sterkte toe!🙏😘
Irma
Posted at 10:48h, 03 juliLaat al je emoties maar los gaan….
Marleen
Posted at 10:57h, 03 juli🩵
Christel
Posted at 11:37h, 03 juli❤️❤️❤️❤️
Jeanet
Posted at 11:40h, 03 juli🩵💙🩵 3 mooie zoontjes, 2 zo ver weg, 1 heel fichtbij, 3 in jullie hart!
Loes
Posted at 11:44h, 03 juliKrachtige vrouw💙
Richelle
Posted at 12:05h, 03 juli💗zoveel om te geven..jullie maken wat mee..denk veel aan jullie
Cindy Pouw
Posted at 13:28h, 03 juliMijn lieve vriendin verloor in 1979 haar zoontje in de kraamweek. Zonder hem vast te houden, zonder hem te knuffelen. En na bijna 45 jaar doet ze pas wat jij nu al doet. Zijn komst vieren, zijn leven vieren, zijn naam noemen en het over hem hebben. Gaja wat een mooie lieve sterke ouders heb je gekozen. Ze gaan je voor altijd koesteren. ❤️
Marjo
Posted at 14:14h, 03 juli💙💫🩵
Daan Meurders
Posted at 17:45h, 03 juliWat een mooi en ontroerend gedicht. Zo knap ook om zo te denken. 🙏❤️
Esther
Posted at 20:18h, 03 juli🤎
Katleen Jochems
Posted at 10:24h, 07 juliIk lees je verhaal, en ik herbeleef volledig het mijne 💔. Dat iemand anders dit ook kan overkomen, dat raakt me zó hard! Dat jullie al voor de tweede keer afscheid moeten nemen van jullie toekomst, dat is hartverscheurend. Ouders horen geen afscheid te moeten nemen van hun kinderen. Ik hoop dat jullie de kracht vinden om dit ook een plaats te geven 😘.